KAR-A KIŞ GELMELİSİN !

          

          Selamlar uzun zamandan beri hava muhalefetinden dolayı, beyincik hücrelerimde oluşan karışıklığın verdiği sebebiyetle yazamamaktayım. Sadece buraya değil, bankada makbuzu veren veznedara bön bön bakmaktayım, eczanede ilaç için adresimi isteyen eczacıya bakmaktayım, kısacası ismimi bile yazamamaktayım. 

          Düşün düşün bir hal oldum, balkanlardan gelen soğuk hava dalgasıyla, afrika sıcaklarının çarpışması sonucunda bedenimi ele geçirmeye çalışan enfeksiyonlarla savaş halindeyken, gemileri karadan yürütüp savaşı kazandım. Bana bir haller olmuş cümlesinin anlam derinliklerinde bir uyarıya rastladım, beni bu hale getiren gitmeyen yaz, gelmeyen kış, yağmayan kardı. Halbuki bütün kışlıklarım hazırdı, tişörtleri, inceleri kaldırdık, kalınları, kazakları çıkardık, gardıroptaki en güzel yeri onlara tahsis ettik. Sabah yüzünü gösteren güneş iş dönüşü rüzgarla birlikte ısıyı düşürünce yol ortasında, mağaza kabinindeki gibi hızlı değişimlere sebebiyet verdi, bazen de veremeden, ince soğuk bedenimize işledi. Terleyen vücut, soğuk rüzgarı derisinin gözeneklerine hapsederken, burun ucu kırmızılığı bir şeylerin habercisi olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu. Yazdan kalma son yapraklarda ezilme korkusuyla kaldırımların en tenha köşelerini kapma derdindeyken, hafif hafif kokan kestane dumanı korna sesiyle birleşince, trafik-kış ikilisini çakıştırıyordu ruhlarda. Belki sıcak bir salepçi olsaydı iyi gelecekti üşümüş bedenlere, fakat kapitalist düzen onuda tekelleştirmiş, küçük paketlerin içine toz halinde hapsetmişti. Bu sebeplerden dolayı kar-a kış gelmeli artık, giyinmeliyiz en kalınından, gözlerimiz sadece görülmeli, ayakkabımızı bağlarken eldivenleri çıkarmalı ellerimiz, aksi taktirde arada kalmak, kıldan köprüden geçmekten daha zormuş.

          Söz veriyorum kış gelirse daha çok yazıcam, daha çok düşünebilecek bu beyin, daha çok betimleyebilecek. Yazıma burada son verirken mandalinasız günler olmasın dileğiyle Saygılar benden efenim..